Weekend 31maart / 1 april

Zaterdag, 31 maart 2012

Zaterdag ochtend is hebben we het stalwerk gedaan en zijn we om 12 naar bedrijven gaan kijken. Dit waren er 3 bedrijven, Kremers (Dongelman Farms), Walkers en Londen Dairy. Eerste waren we bij London Farms. Een Prachtig bedrijf. Mooie gebouwen en zeer beste koeien. Net als mijn stage adres liggen de koeien in ligboxen gevuld met zand. Op dit bedrijf worden momenteel tussen 800 en 1000 koeien gemolken. Hier worden elke dag 10 kalveren geboren, dus 300 in de maand!! Het aantal koeien wisselt wel eens omdat ze koeien kopen en verkopen. De stal is gebouwd van ijzeren spanten, vaak zie je in Canada dat de stallen gebouwd worden van hout. Maar op dit bedrijf hebben ze heel ver vooruit gedacht. Dit bedrijf ligt dicht bij de stad en omdat ze bang zijn om een keer weg te moeten hebben ze er voor gezorgd dat de stal gebruikt kan worden als warenhuis of opslagloods (distributie centrum).
Vervolgens zijn we langs Kremers gereden, hier loopt momenteel Corne de Meier stage. Het bedrijf heel zeer resente gebouwen omdat het een paar jaar geleden afgebrand is. Ik en Henri hebben van Corne een rondleiding gehad en alles lag er zo netjes bij dat je er zo een opendag kan organiseren.
Na dat we weg waren bij Kremers hadden we nog er weinig tijd over omdat we om 4 uur moesten melken. Dus daarom heeft Henri gekozen voor Walkers. Alleen op dit adres word gemolken en het jongvee word ergens anders opgefokt. Deze stal was van hout, HEEEL VEEL hout is er nodig voor één stal van 1000 koeien. Alles was groot, de 50 standscarrousel melkstal, de aan een lengte gebouwde koeien stal en de wachtruimte en het enorme mest basen . Ook hadden de Fokkerij goed op orde en liepen de koeien er keuring bij. het voer werd met een robot aangeschoven, zo worden de koeien vaker naar het voer rek gelokt en produceren ze meer melk en er is niemand die het werk hoeft te doen en zo gebeurt het altijd op tijd. Om iets over half 4 zijn we naar huis gereden en ben ik om 16:00 met Gerald vaars kalveren gaan wegbrengen naar de mennonieten en is Henri gaan melken.
Om 16:00 zijn ik en Gerald, vaars kalveren en stieren kalveren gaan weg brengen naar de mennonieten. Op de één locatie verkoopt hij de stierkalveren en op de andere locatie zet hij kalveren iglo’s weg om de kalveren van 1 week tot 4 maanden op te fokken. Dit doet hij om dat hij er zelf te weinig arbeid voor heeft en het is economisch interessant.

Toen ik op de 2 bedrijven was om de kalveren te brengen, voelde het als op ik in een openlucht museum rond liep, een eigen waterbron met kleine windmolen, paars en wagen, ploegen met een paard, 10 kippen 2 varkens wat geiten en koeien en de kinderen lopen er in kleren die er allemaal het zelfde uit zien. De mannen laten als ze getrouwd zijn de baard staan en er zijn geen voorzieningen voor elektriciteit. Als het donker word is het er ook donker. Als mensen willen bellen hebben ze één centrale telefoon waar iedereen voor nood en voor handel kan bellen. Ze hebben geen auto en zijn nergens voor verzekerd. Het was als of ik 500 jaar terug in de tijd was.

Mennonieten

Wie of wat zijn mennonieten eigenlijk?

Menno Simons

Menno Simons is geboren in 1496 in de plaats Witmarsum dat ligt in Friesland. Het was een woelige tijd in Europa met oorlogen, overstromingen en pestepidemieën. Vele dachten, dat het einde van de wereldoorlog nabij was. Menno Simons was een katholieke priester, maar ging later de katholieke kerk uit. Hij vluchtte naar Duitsland en werd doopsgezind (een protestants geloof).In Nederland kwamen de Mennonieten tot grote rijkdom, door de handel met Nederlands-Indië in de tijd van de VOC. Door hun werden vele grote buitenplaatsen langs de Vecht gebouwd. Wanneer de volgelingen van Menno Simons gevlucht zijn uit Nederland is niet helemaal bekend. Kleine groepjes vluchtte via Duitsland, Oostenrijk, Oost Europa en Rusland over de bevroren Beringstraat naar Noord Canada en Amerika onder andere naar Zuid Dakota. Ze zijn later weer uit Amerika gevlucht omdat er dienstplicht gold. Aangezien de Mennonieten tegen geweld zijn wilde ze niet in militaire dienst en gingen toen naar Canada.

Hoe gaan ze gekleed?

De Mennonieten leven en werken allemaal in kleine gemeenschappen van een paar honderd mensen. De sekte in Ontario telt ongeveer 45.000 mensen. Vele Mennonieten zijn nog steeds tegen moderne dingen zoals auto’s, telefoons, gas en elektra. Ze rijden nog steeds met paard en wagen. Het hoofd van de gemeenschap is een gekozen lekenpriester. In elk huishouden is een gekozen familie hoofd die heet “Wirt”. Al het werk wordt gezamenlijk gedaan, waarbij de “Wirt” de taken verdeeld. Het bezit is gemeenschappelijk en de gezinnen wonen in eenvoudige en bijna dezelfde soort huizen. (zonder gas, elektra, waterleidingen en riool). Het water pompen ze op met kleine windmolens. Er wordt veel gezamenlijk gegeten, mannen en vrouwen eten aan verschillende tafels, ingedeeld naar leeftijd. De taal van de Mennonieten is dialect van het Duits, dat nog steeds de taal is van de kerkdiensten. Ook heel ouderwets is nog steeds hun kleding. De mannen dragen zwarte pakken en breed gerande hoeden en als ze getrouwd zijn moeten ze hun baard laten staan. De vrouwen hebben jurken, ook donker tot op de enkels, en witte of zwarte kleine hoofdkapjes.

Wat doen de Mennonieten in het dagelijks leven?

Ze hebben geen enkele verzekeringen en geen sociale voorzieningen. Ze betalen ook geen wegenbelasting. Ze hebben hun eigen ziekenhuizen, worden ook niet ingeënt, want dat is tegen hun geloof. De staat in Canada heeft speciaal voor de paard en wagentjes, grind paden langs de wegen aangelegd, en op sommige wegen zie je nog overdekte bruggen van vroeger. Dat deden ze speciaal voor de strenge winters omdat bruggen zo snel bevriezen, en dan glijden de paarden uit. Wat ook gebeurt, wanneer een familie brand heeft gehad dan bouwen alle families uit de wijde omtrek in een paar dagen een nieuw huis of nieuwe stal. Alles wordt met de hand gedaan, want machines hebben ze niet. Op alle boerderijen wordt iets anders verbouwd.
Bijvoorbeeld;
Aardappels, Graan en maïs en Groenten.
Maar ook hebben ze paarden, koeien en schapen. Onderling krijgt iedereen wat hij nodig heeft, dit heet ruilhandel, wat er overblijft brengen ze naar een markt en verkopen ze. De Canadees is heel gek op het voedsel en vlees van de Mennonieten, het is namelijk onbespoten en het vlees is van een bijzonder goede kwaliteit. Het is heel leuk om zo’n markt te bezoeken. Je kunt er hele mooie handgemaakte eiken en ahorn meubelen kopen en heel veel handwerk die door de vrouwen in de lange Canadese winters gezamenlijk worden gemaakt. Verder gaan kinderen van vier jaar naar de kleuterschool en de grotere kinderen naar de lagere school. Dit zijn speciale scholen voor de Mennonieten, die door hun zelf zijn gebouwd en ook door hun zelf worden betaald. Op school wordt er veel godsdienst les gegeven in het speciale Duitse dialect. Bijna alle Mennonieten hebben een Duits/Nederlandse voornaam en achternaam, en ook heel veel Bijbelse namen. De gemeenschap van de Mennonieten is erg gesloten. Ze kunnen heel makkelijk hun stamboom uitzoeken tot ongeveer 500 jaar terug. Ook komt inteelt veel voor, omdat bijna alle mennonieten ver weg wel familie van elkaar zijn.
Wanneer je ooit naar Canada of naar het noorden van Amerika gaat, bezoek dan een dorp of kleine stad waar nog de Mennonieten leven en werken. Het geeft je een goed idee hoe we hier ongeveer honderd jaar geleden ook geleefd hebben.

bronvermelding
www.scholieren.nl - www.wikipedia.nl/mennonieten www.boerma.com

Zondag 1 april 2012
Vandaag mocht ik lekker uitslapen en ben ik om half 9 op Skype gekomen. In Nederland was het toen momenteel half 3. Mijn vader was jarig en zondag kwam de visite. Toen mijn oma op de verjaardag was heb ik haar even gesproken, hartstikke leuk om oma weer gesproken en gezien te hebben. Na dat oma weer weg ging heb ik verschillende familie leden gesproken en mensen uit de beurt. Na dat ik een uur lekker bijgepraat was :P, heb ik me gedoucht er waren we net op tijd in de kerk. Toen we terug kwamen hebben we heel de middag lekker gegeten en NIKS gedaan en veel gelachen.

bye bye.

morgen de foto's nu naar ben en morgen weer 5:00 uur